Heaven Can Wait, This Is Paradise

Een van de meest aansprekende periodes uit onze geschiedenis, is De Gouden Eeuw. Het tijdperk waarin de toen nog jonge Republiek der Verenigde Nederlanden een ongekende en nooit meer geëvenaarde bloei kende. Niet altijd op even fatsoenlijk wijze verkregen - oorlog, slavernij, piraterij, landje pik. Maar Nederland floreerde. Buitenlandse naties prezen de ordelijkheid van onze mooie steden, de godsdienstige en intellectuele verdraagzaamheid, onze opzet van wees- en ziekenhuizen en de geringe criminaliteit. Kunst, wetenschap en filosofie waren opmerkelijk. Nederland was een pleisterplaats van vernieuwing en oorspronkelijkheid, van bijzondere talenten en ondernemingszin. Mede door de Gouden Eeuw is Nederland geworden tot wat het nu is. Ik zie een parabel met het voorrecht dat ik heb, vele eeuwen later. Het voorrecht dat ik mijn zomervakanties door kan brengen in de zonnigste gemeente van Nederland Bonaire, meer dan 7000 kilometer uit de Hollandse kust.

Op dit heerlijk eiland van een kleine 300 km2 (bijna drie keer Terschelling) met krap 13.000 inwoners, gaan vriendelijke mensen met zorg om met hun omgeving. Lokale en Nederlandse partijen als de Nationale Postcodeloterij en het Wereld Natuurfonds hebben samen met de Bonairianen gewerkt aan de ontwikkeling van dit Caribische eiland. Sinds 10 oktober 2010 zijn Bonaire, Saba en Sint-Eustatius bijzondere gemeenten van Nederland. En bijzonder is Bonaire.

Het eiland kan het schoolvoorbeeld in de wereld van duurzaamheid worden. Er is nog veel te doen om dit te bereiken, maar de komst vorig jaar van een vrachtschip in de haven van Kralendijk luidde op het gebied van energievoorziening een nieuw tijdperk in. Ik was er getuige van hoe twaalf windturbines in onderdelen aan de kade werden gelost. En vorige maand was ik bij de ingebruikname van dit nieuwe energieproductieproject. Een project dat bestaat uit dertien windturbines en een (bio)dieselcentrale. In combinatie met een perfect lokaal management wordt hiermee de totale elektriciteitsvoorziening van Bonaire verzorgd. De duurzaamheid bij aanvang is circa 45%. Als wordt overgegaan op biodiesel, wordt het systeem 100% duurzaam.

Hiermee is Bonaire het eerste Caribische eiland dat volledig van duurzame elektriciteit wordt voorzien. En het is voor het eerst in de geschiedenis dat deze gecombineerde duurzame energietechnieken op grote schaal worden toegepast. Met het in gebruik nemen van deze installatie is de droom van Bonaire om de eerste plek op de wereld te zijn die het zonder fossiele brandstof gaat redden, een forse stap dichterbij. Nu nog alle autos elektrisch, meer decentrale opwekking met zonne-energie, werken aan energie efficiëntie en afval verwerken tot bruikbare producten. Deze duurzame ontwikkelingen komen er en zullen meer werkgelegenheid, welvaart en plezier voor het eiland betekenen.

Mijn werkterrein is duurzaamheid. Ik demonstreer als ondernemer met onze eenvoudige werkwijze al negen jaar dat je met duurzaamheid als bindende factor revoluties kunt ontketenen. Streven naar vrijheid was een motief voor de opstand die gold als start van de Gouden Eeuw. De Republiek was de pleisterplaats van technologische macht met uitvindingen als straatverlichting, windmolens, sluizen, en industriële vernieuwingen in energie en productie. Dergelijke plaatsen hebben een bijzondere, bijna magische werking op ingrijpende of paradigma veranderde gebeurtenissen in de wereld. Nederland is nog steeds marktleider van technologische vernieuwing - met Bonaire kan worden gedemonstreerd dat het ook echt werkt. Ik ben ervan overtuigd dat Bonaire een magische pleisterplaats van vernieuwing kan worden in de mondiale zoektocht naar vrijheid van energie of anders gezegd: Power to the People.