Verslag vanuit Kopenhagen

Vijftienduizend bezoekers per dag minimaal. Het klimaatcircus in Kopenhagen is de grootste in de reeks klimaatconferenties van de VN. Observers  heet de grootste groep deelnemers. Zolang de ruimte het toelaat, is iedereen welkom. Is de democratie van de VN doorgeslagen? Of heeft het grote aantal deelnemers zijn nut?

Aankomst zondag 6 december

De nacht hebben we door gereden naar Kopenhagen met 5,5 ton boeken, brochures en folders van diverse Nederlandse wetenschappelijke instituten. Melden op Vasbygade 33. Het groot aantal militairen en politiemannen trekt de aandacht. We rijden de bus met aanhanger het terrein op en sluiten aan achter een Duits busje, bemand door een kleine man, grijze haren in een staart gebonden. Hij krijgt een herdershond, ons wordt een jachthond toegewezen. "Bominspectie", lacht de militaire hondenbegeleider. "Als jullie ze hebben, geef ze dan nu, scheelt zoeken." 

Dit soort humor verdrijft de kou van de 140 soldaten die vijf kilometer buiten het congresterrein auto's checken voor ze naar het Bella Center mogen. In de hangar van 150 x 250 meter staat een mobiele scanwagen. Buiten bereik van de straling zien wij de auto gescreend worden. Geen bommen. Links staan 450 auto's en busjes voor het vervoer van de deelnemers en dit is slechts een deel van de vloot. Op de brug staat een Deense Mercedes Limo - S420 CDI  rijdend op Synthetic Biofuel Clean Diesel. De auto wordt binnenstebuiten gehaald. Geen bommen.
 
Geëscorteerd door twee legerwagens, één voor en één achter, rijden we in een colonne van zes auto's naar het conferentiecentrum. Eenmaal op het terrein (twee uur na aankomst in Kopenhagen) worden we er weer vanaf geleid; we mogen er niet in omdat we geen controlevignet hebben gekregen. De ons begeleidende politieman Thomas vindt het erg vervelend en gaat iets regelen. We krijgen twee nieuwe politiemensen toegewezen en gezamenlijk rijden we nogmaals het enorme terrein op. De vracht wordt uitgeladen, de auto moet direct van het terrein en we mogen niet binnen want: "U bent niet geregistreerd."
 
De registratie duurt vervolgens twee uur. Van de 22 checkpoints zijn er twee open. Buiten groeit de rij tot absurde proporties. Een Keniaan in Masai-kledij (blote benen) mag door. Het circus is niet ingesteld op deze toeloop, maar eenmaal binnen is de machine goed geolied.
 
Voor de poort hebben 's werelds vegetariërs zich verzameld. Ze staan sterk; 51% van het klimaatprobleem wordt veroorzaakt door vlees, aldus het metershoge spandoek.  Binnen is de papierzee niet in te schatten. Er worden cynische grappen gemaakt over de enorme hoeveelheid bomen die zijn gekapt. Het zijn bossen!
 
Waarom zoveel mensen? Allereerst omdat de VN een democratisch orgaan is waar iedereen die zich aanmeldt en zich kan accrediteren welkom is. Via een 'bevriende' organisatie is dat snel geregeld. De pers is een halt toegeroepen. Er zijn evenveel persmensen als onderhandelaars. De observers vormen het gros van de deelnemers. Deze groep onderhandelt niet, heeft zelfs geen toegang tot de zalen waar de onderhandelingen plaatsvinden, kan nauwelijks invloed uitoefenen op het proces zelf. En toch is het belangrijk dat deze grote groep diversen van de meest uiteenlopende pluimage hier is. Elke dag gaan talloze beelden de wereld rond van dit legioen dat zich zorgen maakt, dat om maatregelen schreeuwt. Het signaal zal effect hebben op de wereldleiders die hier volgende week tot een akkoord moeten komen.

De meest uiteenlopende organisaties zijn te vinden in Kopenhagen. Natuurbeschermers, strijders voor vrouwenrechten, universiteiten, democratiebevorderaars, persvrijheid beijveraars, gezondheidszorgers, waterbeheerders, isolatiespecialisten, bouwbedrijven, landenvertegenwoordigers, en zelfs de scouts hebben een stand. Klimaat is hot en iedereen wil deel uitmaken van dit moment in de geschiedenis.
 
In het Holland Climate House neemt het aantal deelnemers dagelijks toe. Het huis van de Nederlandse wetenschap (o.l.v. Kennis voor Klimaat en Klimaat voor Ruimte) is ver gelegen van doorloop en drukte. Maar het team pakt de promotie stevig aan en met succes. Een gratis maaltijd geeft een extra zetje, Twitter doet de rest. Het Climate House heeft zijn eigen bediening. Met t-shirts van gerecyled plastic. Het opschrift geeft een helder signaal af: I used to be a bottle.