De plant als fabriek van non-food

In de discussie over de transitie naar een duurzame mobiliteit is het relatief stil rond biomassa en biofuels. ChangeMagazine.nl publiceert de komende weken een serie meningen uit verschillende hoeken. Hier vindt u deel twee.

Biobased economy maakt maximaal gebruik van de inzichten in en kennis van de basisprocessen die zich voltrekken in micro-organismen en planten. Zoals vastlegging van zonne-energie door middel van fotochemische processen, vervolgens de synthese van suikers door middel van de Calvin-cyclus en de daarop volgende keur aan biochemische omzettingsprocessen van die suikers naar een breed scala aan diverse hoogwaardige verbinden/moleculen. Die omzettingsprocessen kunnen ook worden toegepast voor farmaceutische doelen als de productie van geur- of smaakstof, of als organische grondstof voor diverse toepassingen in de kunststofindustrie. In bioraffinage, gebruikmakend van zachte, geavanceerde scheidingstechnieken, kunnen die stoffen worden gewonnen. De plant wordt daarmee naast producent van voedsel en veevoer ook fabriek van non-food verbindingen. De restanten die daarbij ontstaan kunnen worden aangewend met behulp van fermentatie, vergassing of anderszins voor energie. Dat levert weliswaar geen grote, maar toch substantiële hoeveelheden energie op. Biofuel is daarmee geen doel, doch een mooi meegenomen nevenresultaat. Zodra de zaak op de kop wordt gezet en energiewinning op de akker hoofddoel wordt, dreigt een onduurzame ontwikkeling in gang te worden gezet, die alleen in zeer specifieke situaties kan worden voorkomen.