Morild II zet getijstroom om in elektriciteit

In Noorwegen is de drijvende getijstroomcentrale Morild II in gebruik genomen. Het is een unieke installatie die de concurrentie met windmolens aandurft.

De Noorse minister van Petroleum en Energie Terje Riis-Johansen heeft de centrale eind november in gebruik genomen. Morild II is ontwikkeld door het Noorse Hydra Tidal en is met 1,5 MW vermoedelijk 's werelds grootste drijvende getijstroomcentrale. De installatie ligt in de Gimsøystraumen bij de Lofoten [een eilandengroep in het noorden van Noorwegen, boven de Noorse poolcirkel]. De bouwers menen dat Morild II de concurrentie aan kan met windmolens en andere getijstroomcentrales.

De installatie zweeft tussen twee ankers in het water en is goedkoper te plaatsen dan andere watermolens, die meestal op de zeebodem worden bevestigd. Boven water steekt een toren van acht meter die de installatie makkelijk toegankelijk maakt er hoeven geen duikers ingezet te worden. Morild kan volgens de bouwers ook windmolens kloppen. Met dertig jaar zou de installatie tien jaar langer meegaan dan een windmolen.
  

Het waait niet altijd, maar getijstromen zijn betrouwbaar en dus is het rendement van de installatie groter. De rotorbladen zijn gemaakt van gelijmd hout in plaats van het gebruikelijk composiet. Dat geeft minder milieubelasting zodra de installatie uit de roulatie wordt genomen.

Engeland heeft de potentie om tot 20% van de energiebehoefte uit getijstromen en golven te halen. Voor Nederland is dat minder, maar met 500 tot 1000 MW, één flinke kolencentrale, niet verwaarloosbaar. Het bedrijf Ecofys experimenteert in de Westerschelde en heeft plannen voor een grotere centrale in de Oosterschelde. Torcado test een onderwatermolen bij de Afsluitdijk en zal zich ook in het Marsdiep begeven.