Mexico sluit grootste vuilnisbelt

De grootste vuilnisbelt van Latijns Amerika, Bordo Poniente aan de rand van Mexico-Stad, is definitief dicht. De enorme bergen afval die een hoogte van 12 meter bereiken, worden platgewalst en bedekt met een dikke laag gravel. Het resultaat is een baksteenkleurige woestijn, als een eindeloze tennisbaan, die zich tot de horizon uitstrekt.

Hier dumpte Mexico-Stad, een van de grootste steden van de wereld, 26 jaar lang zijn afval. De Bordo Poniente heeft een omvang van liefst 375 hectaren, wat neerkomt op zo'n 560 voetbalvelden bij elkaar. Er ligt 70 miljoen ton afval, net zoveel als heel Nederland in een jaar produceert.

De vuilnisbelt is spontaan ontstaan: in 1985 diende het terrein als 'tijdelijke opslag' van het puin van de aardbeving die grote delen van de stad verwoestte.

Het gemeentebestuur is een aanbestedingsprocedure gestart voor bedrijven die een biogasfabriek willen neerzetten en het gas gebruiken voor het opwekken van electriciteit. De winnaar moet deze zomer bekend zijn. Dan wordt de Bordo Poniente bedekt met gras, wat al eerder gebeurde met andere gesloten vuilnisbelten. Op een daarvan is Santa Fe gebouwd, de meest chique en dure wijk van Mexico-Stad.

Als de fabriek gaat draaien, zullen de schadelijke gassen niet langer in de atmosfeer terecht komen maar worden benut. Volgens de milieudienst komt hier 1,4 miljoen ton kooldioxide per jaar vrij, oftewel 20 procent van de totale uitstoot van Mexico-Stad. Op het terrein staat al een compostfabriek waar een deel van het organische afval wordt verwerkt.

De gravellaag die is aangebracht, dient in de eerste plaats om te verhinderen dat er deeltjes de lucht in geslingerd blijven worden. Bovendien moet zo voorkomen worden dat er een 'schadelijke fauna' ontstaat. Rond de compostfabriek hebben duizenden vogels zich genesteld die er een makkelijk maal vinden. Om die vogels af te schrikken heeft de gemeente nu een ecologisch bestrijdingsmiddel ingezet dat zijn nut al heeft bewezen bij het internationale vliegveld van de stad: een legertje havikken en valken.

De Clinton Stichting noemde het sluiten van de vuilnisbelt een relevante milieuactie voor Mexico-Stad: een voorbeeld van hoe de uitstoot van broeikasgassen gereduceerd kan worden.

De vuilnisbeldt is de laatste binnen de stadsgrenzen van de Mexicaanse hoofdstad. Het afvalwater dreigde in rivieren terecht te komen. Ook na het sluiten is het afval natuurlijk niet onschadelijk. Er liggen bijvoorbeeld resten van duizenden computermonitoren met giftige stoffen. In maart dit jaar woedde er nog een enorme brand, waarbij een stinkende rook zich over de halve stad verspreidde.

Het afvalprobleem van Mexico-Stad is evenmin opgelost. De 12.000 ton die de stad dagelijks produceert, moet nu naar andere plaatsen worden gebracht. Verwerkingsfabrieken zijn er nauwelijks in Mexico. Pas sinds vorig jaar worden burgers gemaand zelf het afval te scheiden.